بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان
چکیده
در این تحقیق نیاز آبی و نیاز آبیاری ذرت در استان مازندران به روش دو مرحله ای فائو محاسبه گردید. برای این منظور تبخیر- تعرق مرجع به روش فائو-پنمن-مانتیث و با استفاده از داده های هواشناسی محاسبه شد و از حاصل‌ضرب آن در ضریب گیاهی، مقدار نیاز آبی ذرت برای دو حالت برداشت شامل ذرت دانه‌ای و علوفه‌ای و نیز در دو شرایط کشت بهاره و تابستانه و در بازه های زمانی 10 روزه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که از نظر زمانی بیشترین میزان نیاز آبی در کشت بهاره در تیر ماه و در کشت تابستانه در شهریور ماه اتفاق می‌افتد. از نظر مکانی نیز ایستگاه‌های ساری و دشت ناز بیشترین میزان نیاز آبی ذرت را در حالت کشت بهاره و تابستانه داشته‌اند. به‌طوری‌که در کشت بهاره میزان نیاز ناخالص آبی ذرت دانه‌ای در این ایستگاه‌ها 4622 و 4607 و برای ذرت علوفه‌ای 3205 و 3204 مترمکعب در هکتار بوده است. در کشت تابستانه نیز بیشترین میزان نیاز ناخالص آبی ذرت دانه‌ای در این ایستگاه‌ها 4002 و 3995 و برای ذرت علوفه‌ای 3150 و 3142 مترمکعب در هکتار بوده است. کمترین میزان نیاز ناخالص آبی ذرت را نیز ایستگاه رامسر داشته است. نتایج بدست آمده با مقادیر ارائه شده در سند ملی و کتاب مرجع مقایسه شد که بیانگر اختلاف قابل ملاحظه ای بودند. سپس با استفاده از داده های بارش، میزان نیاز خالص آبی ذرت بدست آمد. همچنین با توجه به مقادیر راندمان آبیاری، میزان نیاز آبیاری برای ذرت علوفه ای و دانه ای و در دو حالت کشت بهاره و تابستانه به دست آمد.
)