معرفی ژنوتیپ‌های کنجد متحمل به ریزش دانه برای مقاومت به بیماری پوسیدگی زغالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری‌شناسی گیاهی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

2 عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

3 بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.

4 دانش اموخته دکتری بیماری‌شناسی گیاهی ، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

بیماری پوسیدگی زغالی از مهم‌ترین بیماری‌های کنجد می‌باشد که می‌تواند خسارت قابل توجهی به محصول کنجد وارد ‌کند. با توجه به خاکزاد بودن بیمارگر فوق و وجود محدودیت‌ها در کنترل شیمیایی، استفاده از ارقام مقاوم و متحمل، موثرترین، اقتصادی‌ترین و سالم‌ترین روش از نظر زیست‌محیطی درکنترل این بیماری به‌شمار می‌رود. در این پژوهش، تعداد 22 ژنوتیپ کنجد متحمل به ریزش دانه (ناریزان) به اضافه چهار رقم تجاری کنجد معمولی(ریزان) در برابر بیماری پوسیدگی زغالی در شرایط گلخانه و مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده ژنوتیپ‌هایE1S1-1 ، E1S2-1، E42O1S1، K2O1S1 و K4O1O1 در هر دو شرایط گلخانه و مزرعه در برابر بیماری پوسیدگی زغالی مقاوم بودند. در مقابل، ژنوتیپ‌های E12G1-1، E24S2-1، E77O1S1، E6S3-1، E27G1O1 ، E46O1S1 و E26S1S و ارقام تجاری تجاری ناز تک شاخه، اولتان و دشتان در برابر بیماری پوسیدگی زغالی هم در شرایط گلخانه و هم در شرایط مزرعه حساسیت نشان دادند. سایر ژنوتیپ‌های مورد بررسی در گروه‌های نیمه مقاوم تا نیمه‌حساس قرار گرفتند.

کلیدواژه‌ها